SENİN DE PAYINA BİR TANE DÜŞER ELBET (12. Diyalog)

 

Yer: Ağrı  

 

Cumhuriyet Caddesi üzerinden Ağrı Belediye Başkanlığı'na doğru yayılarak yürüyen birkaç köylünün sohbet mevzuu, CHP Genel Başkanı Kemal KILIÇDAROĞLU’dur.

Cezmi (55-60 yaşlarında): -Yok babam yok! Ele deme, valla deme ha! Şşşş günahtır benim babam!

Mustafa (30-35 yaşlarında): -Keke niye günah olsun? Sanki adam şeyh midir?

Cezmi: -Heee, şeyhtir!  Bak şimdi, eee, neydi adı? Eeee, Ensar mıydı neydi? O demişti ya Kılıçdaroğlu hafızdır diye... Hacca gitmiş, Kur’an-ı Kerim’i de ezbere biliyormuş... Hem de ayetleriyle beraber ha! Adam yalan mı söyleyecek yani? Koca adam… Üstelik milletvekili, he benim babam?

Mustafa: -E ona bakarsan; Kılıçdaroğlu’nun Peygamber soyundan geldiğini söyleyen de var.  He valla! Öyle söyledi… Sonra…  Kimdi o? Sen söyle, eeee…

Vahdet (60-65 yaşlarında): -Anladım kimden bahsettiğini, Yıldırım KAYA, Ankara milletvekili…

Mustafa: - Ha, O da söylemişti; Kılıçdaroğlu’nun kendisi de…

Nuri (40-45 yaşlarında): -Neyi?

Mustafa: -Peygamber soyundan geldiğini… Kılıçdaroğlu seyitmiş yani.

Cezmi: -Bak, gördün mü? Ben demiştim işte, adam mübarektir benim babam! Zaten dikkatle bak, yüzünde nur var adamın!

Mustafa: -Alnında Rabbi yessir de var mı keke?

Cezmi: -Yok, valla o kadarını göremem ben. Onu, Kılıçdaroğlu’nun müritleri görebilir ancak! 

Gülüşmeler… 

Cezmi (tebessümle): -E gülmeyin! Niye gülüyorsunuz? Tövbe edin tövbe! Adamın alnı secde etmekten parlıyor görmediniz mi?

Mustafa: -Keke, şimdi dizlerinde de nasıl vardır valla! E artık müritleri onu da bilirler herhalde.

Vahdet: -Cezmi ağabey! Kılıçdaroğlu’nun hafız olduğunu biliyordum valla! Kur’an’ı Kerim’i ezbere biliyormuş, hem de ayetleri ile beraber ha?

Mustafa: -Benimle gırgır mı geçiyorsunuz? Kur’an’ın hepsi ayettir zaten.

Vahdet: -Ama Ensar abimiz öyle diyor, ben ne yapayım?

Mustafa: -Ensar kim? Ne diyor? Kafamı karıştırmayın!

Vahdet: -Ensar ÖĞÜT var ya? Eski CHP milletvekili ya hu! Ha, O diyor işte; Kılıçdaroğlu Kur’an’ın tamamını ezbere biliyormuş, hem de ayetleri ile birlikte!

Cezmi: -Dili sürçmüştür dili… Ensar ÖĞÜT tecrübeli bir siyasetçidir, her şeyi bilir de, Kur’an’ı mı bilmeyecek benim babam? Olacak şey mi bu? 

Bu arada, adres sormak bahanesiyle Cezmi ve arkadaşlarının yanına sokulan iblis, kasketini çıkarır ve diğer eliyle kafasını kaşıyarak sohbete ortak olur. 

İblis: -Valla yarım saattir belediye binasına arıyorum! Ne bir tabela var; ne bir işaret. Buraya gelirken de baktım, çöpten, çukurlardan, çamurdan geçilmiyor be kardeşim! Bu nasıl bir iştir anlamadım. Ne yapar bu belediye? Kimse görmüyor mu bu rezilliği?

Cezmi: -Hayırdır hemşerim! Ne işin var belediyede?

İblis: -Aha da hesap sormak için geldim! Mahallemiz, pislikten, kokudan geçilmiyor! Şehirde miyiz, yoksa köyde miyiz belli değil. Mahallemiz şehrin göbeğinde ama evden çok ahır var. Ahırların pisliğinden, kokusundan da durulmuyor ha! Ne bir hizmet var; ne de şikâyetlerimize kulak veren…

Cezmi: -Hangi mahalleden bahsediyorsun hemşerim?

İblis (yüzünü buruşturarak): -Kazım Karabekir…

Cezmi: -Daha önce o mahallede ahır yok muydu? Ben kendimi bildim bileli orada hep ahırlar vardı zaten. Neyse, belediyemizin bu konuda güzel bir projesi varmış hemşerim, haberin var mı? Şehrin dışında bir yerlere çok güzel ahırlar yapılacakmış. Ahırların tamamı taşınacakmış yani... Belediyeye gidip şikâyetini söylediğinde bunu da sor öğren benim babam! Ahırlar kokusuz olacakmış ha! Senin payına da bir tane düşer elbet.

Yarın 14. Diyalogumuzun 2. Bölümünde görüşmek üzere…

 

Unutmayın! Toplumsal diyaloglar; cevap şıklarına hapsedilemeyen en gerçekçi anketlerdir.